Znanych jest sporo odmian psów pasterskich - niemieckich, szkockich (collie), rumuńskich, kaukaskich, środkowoazjatyckich, południowo-rosyjskich i innych. Jednak zdolność do łapania szczurów i myszy zależy nie tylko od rodzaju rasy.
Wśród ras psów najbardziej zdolnych do łapania szczurów najczęściej wymienia się jamniki, pinczery i teriery, które należą do tzw. ryjących psów. Oprócz szczurów, na przykład teriery jagd czy szkockie, lub ich irlandzkie odpowiedniki, potrafią też polować na szopy pracze, lisy, borsuki – wszystkich mieszkańców lasu chowających się w norach. Wiadomo, że ich ogon jest często używany przez myśliwych do wyciągania psa z nory. W przeszłości bulteriery były również uznanymi łowcami szczurów, w Wielkiej Brytanii odbywały się nawet specjalne zawody, na przykład w Wielkiej Brytanii. Jednak psy pasterskie mogą łapać szczury.
Jeśli przyszli właściciele planują wybrać psa specjalnie zaprojektowanego do łapania szczurów, lepiej wybrać inne rasy - funkcje robocze psów pasterskich są nieco inne.
Rodzaje psów pasterskich i ich charakterystyczne cechy
Owczarek niemiecki jest obecnie uznawany za najbardziej wszechstronny - szeroki zakres jego cech użytkowych, zdolność uczenia się i spokojne usposobienie sprawiły, że jest liderem wśród ras pracujących, zdaniem wielu ekspertów. Skłonność do łapania szczurów jest indywidualna, jej obecność zależy od warunków w jakich dorastał pies (miejski lub wiejski), temperamentu i wieku. Zdarzają się jednak przypadki, gdy pies wychowany w mieście został przywieziony do warunków wiejskich, gdzie z powodzeniem złapał zarówno szczury, jak i myszy. Genetyka odgrywa ważną rolę - jeśli rodzice szczenięcia potrafią łapać szczury, potomstwo może tę cechę odziedziczyć.
Jednocześnie przedstawiciele owczarków rasy kaukaskiej, południowo-rosyjskiej i środkowoazjatyckiej są mniej skłonni do łapania szczurów, choć oczywiście są wyjątki. Ponieważ psy tych ras mają grubszy typ budowy i masywne rozmiary, mają one na celu ochronę terytorium i mienia przed większymi przeciwnikami, czyli w procesie ich hodowli częściej nie zręczność, ale siłę kultywowano, aby psy mogły oprzeć się na przykład wilkom.
Dlaczego pies pasterski miałby łapać szczury?
Zdaniem wielu ekspertów, w przeciwieństwie do ryjących psów, dla których łapanie szczurów może być kwestią życia, dla psów pasterskich jest to tylko epizodyczna czynność, a nawet rozrywka. Ulegając instynktowi myśliwego, owczarek niemiecki czy australijski może od czasu do czasu łapać szczury, ale daleko jej do jamników i ich zapału, nie mówiąc już o bulterierach.
Liderami w polowaniu na szczury są niektóre rasy terierów (irlandzki, szkocki i szereg gatunków myśliwskich), a także jamniki.
Kiedy próbujesz nauczyć psa polowania na szczury, nie rób tego zbyt wcześnie. Niedojrzały szczeniak, zwłaszcza w okresie zmiany zębów, wciąż nie ma wystarczającej siły i zręczności, aby pokonać gryzonia, a tym bardziej kilka. Oprócz tego, że młody pies może zostać poważnie zraniony (wiadome jest, że szczury gryzą miękkie tkanki pyska, nosa, uszu itp.), istnieje ryzyko urazu psychicznego. W obliczu szczura w nierównej walce młody pies może doświadczyć silnego stresu, który w przyszłości będzie miał skrajnie negatywny wpływ na jego ogólne cechy użytkowe.
