Dywan lub Wobbegong to rekiny należące do klasy ryb chrzęstnych. Nazwy tej jednostki kojarzą się z jednym z wielu języków używanych przez australijskich aborygenów oraz unikalnym ubarwieniem kamuflażu.
Instrukcje
Krok 1
Przedstawiciele rekinów dywanowych żyją na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim, preferując płytkie wody stref umiarkowanych i tropikalnych. Długość tych przydennych drapieżników morskich wynosi zwykle około 1,25 metra. Ale zdarzają się przypadki, gdy cętkowane wobbegongi i przedstawiciele Orectolobus halei zdołali dorosnąć do 3 metrów.
Krok 2
Obecnie wobbegogi są przedmiotem połowów. W Australii i wielu krajach azjatyckich mięso wobbegong jest używane do jedzenia, a zapotrzebowanie na różnobarwną skórę rekina nie maleje. Coraz częściej wśród mieszkańców akwariów północnoamerykańskich, europejskich i australijskich można spotkać żyjące w niewoli rekiny dywanowe.
Krok 3
Są bardzo elastyczne – rekin może z łatwością dosięgnąć ręki trzymającej ogon. Zęby wobbegongów, choć małe, są dość ostre i po ugryzieniu często pozostają w ludzkim ciele. Zdaniem ekspertów zęby rekina są wtedy niezwykle trudne do wyrwania. Powszechnie uważa się, że wobbegongi nie widzą dobrze, dlatego są w stanie szybko złapać się prawie każdego przedmiotu, który się obok nich pojawi.
Krok 4
Rekiny mają doskonałą barwę kamuflażu - dziwaczne symetryczne plamy, wizualnie przywodzące na myśl elementy ozdoby dywanu. Temu zawdzięczają swoją nazwę. Przypominające glony wyrostki skórne na pysku wzmacniają kamuflaż u tych drapieżnych ryb żyjących w zachodniej części Oceanu Spokojnego. Są wykorzystywane przez ryby jako receptory dotykowe. Co ciekawe, przedstawiciele jednej z gałęzi australijskich aborygenów nazwali rekiny dywanowe „kudłatą brodą”, która brzmi jak wobbegong i po chwili stało się to podstawą kolejnej oficjalnej nazwy.
Krok 5
Dieta przedstawicieli tej rodziny rekinów dennych, według naukowców, zwykle składa się z menu ryb, homarów, krabów, ośmiornic i tym podobnych. Co ciekawe, rozwinięte płetwy piersiowe i brzuszne dają wobbegongom wyjątkową okazję - ryby mogą pełzać po dnie, a czasem nawet poruszać się po lądzie, pokonując krótkie odległości, aby przedostać się z jednego basenu pływowego do drugiego.
