Chrząszcze majowe to jedne z najczęstszych owadów w Azji i Europie. Osiągają rozmiar 3 cm, a charakterystyczny wygląd dość trudno pomylić z innymi przedstawicielami chrząszcza.
Instrukcje
Krok 1
Siedlisko chrząszcza majowego zależy bezpośrednio od etapu jego cyklu życia. Znalezienie larw na powierzchni jest prawie niemożliwe. Ich głównym elementem jest gleba, a głównym pokarmem korzenie roślin.
Krok 2
Poczwarki, z których wyłaniają się chrząszcze, ukryte są głęboko pod ziemią. Na głębokości 50-60 cm są niezawodnie chronione przed wrogami i wpływami środowiska.
Krok 3
Dorosłe chrząszcze żyją głównie w koronach drzew, żywiąc się ich liśćmi i korą. Na krzewach bogatych w młode pędy i obfite ulistnienie często można zaobserwować masywne skupiska chrząszczy.
Krok 4
Okres najaktywniejszego życia chrząszczy majowych to kwiecień i maj. Wynika to przede wszystkim z fazy ich rozwoju. W tym czasie poczwarki zamieniają się w młode chrząszcze, które niemal natychmiast uzupełniają zapasy energii i zaczynają się kopulować.
Krok 5
Wiosną samice chrząszczy majowych składają w glebie jaja, które po kilku miesiącach zmieniają wygląd i zamieniają się w jasnożółte lub białe larwy. Zewnętrznie przypominają małe gąsienice z kilkoma parami kończyn.
Krok 6
Może chrząszcz w postaci larwy żyje kilka lat i dopiero potem zamienia się w poczwarkę. Główną różnicą między poczwarką a dorosłym chrząszczem jest jej kolor. Jeśli chrząszcz majowy jest najczęściej koloru brązowego lub czarnego, to poczwarka jest bezbarwna. Jego kolor można jednocześnie nazwać białym, szarym lub żółtawym.
Krok 7
Wczesną jesienią poczwarka zamienia się w chrząszcza. Do następnej wiosny owad żyje w ziemi i żywi się kłączami upraw ogrodowych i owocowych.
Krok 8
Warto zauważyć, że larwa chrząszcza majowego ma dobrze rozwinięte szczęki, zdolne do gryzienia nawet starych i twardych korzeni. Zewnętrznie głowa larwy praktycznie nie różni się od dorosłego chrząszcza i jest koloru brązowego.
Krok 9
Życie chrząszcza majowego jest krótkie. Umierają miesiąc po wypłynięciu na powierzchnię. W tym okresie chrząszcze aktywnie uzupełniają zapasy składników odżywczych, niszcząc ogromne ilości roślinności, a następnie kojarzą się w pary.
