Utrzymanie kota w domu nie zawsze jest łatwe. Czasami jej działania i zachowanie prowadzą właścicielkę do dezorientacji co do ich powodów. Uważna obserwacja i znajomość podstaw psychologii tych, czasem tajemniczych stworzeń, pomoże dojść do porozumienia i przywrócić spokój w domu.
Analiza zachowania
Postacie tych zwierzaków są imponująco zróżnicowane. Nawet dziesięciolecia doświadczenia w radzeniu sobie z nimi nie zawsze pomogą zrozumieć dziwactwa ich zachowania. A właściciel musi jakoś zareagować na te dziwactwa. Jeśli między właścicielem a kotem powstała ściana całkowitego nieporozumienia, to czas zatrzymać się i przeprowadzić dokładną analizę charakteru Twojego zwierzaka, opartą na instynktach, wychowaniu i doświadczeniu życiowym, które nabył.
Instynkty
Kot jest drapieżnikiem, choć małym i domowym. I nikt nie może tego zmienić. Trzeba to zrozumieć i zaakceptować. W przeciwnym razie nie uniknie się problemów i to całkiem poważnych.
Dzikie koty zwykle postrzegają otaczające je zwierzęta jako ofiarę lub rywali. Według zoopsychologów kot domowy postrzega osobę jako matkę, a siebie jako kociaka, który jest pod jej opieką. Dla samowolnego zwierzaka osoba może działać jako przywódca, któremu należy być posłusznym. Jeśli dasz jej trochę luzu, natychmiast zamieni się w panią sytuacji i będzie dyktować własne zasady, demonstrując swoją wyższość.
Drugą niezłomną zasadą jest ochrona twojego terytorium. Przybycie osoby postronnej do domu może być postrzegane przez kota jako zajęcie terytorium, które jest obarczone jego agresywnym zachowaniem.
Czasami koty reagują agresywnie na przesuwanie lub zmianę mebli, postrzegając te działania jako wdzieranie się na swoje terytorium.
Biorąc pod uwagę te aspekty instynktownego wezwania, możesz zachować ciszę i spokój w domu.
Odziedziczone cechy i doświadczenia życiowe
Charakter kota zaczyna się manifestować od pierwszych dni jego narodzin. Tylko obserwując dzieci, możesz określić, które z nich staną się krnąbrne i będą dyktować własne zasady, a kto będzie szukał ochrony u właściciela. Na charakter ma również wpływ przynależność do określonej rasy.
Doświadczenie wpływa również na ich zachowanie. Na przykład kot, który wcześniej musiał przeżyć, odzyskując każdy okruszek chleba, przez wiele lat będzie chciwie zjadał całą żywność i handlował, okradając z kuchni, robiąc zapasy na przyszłość.
Niuanse edukacji
Rasowe koty rasowe kochają niezależność, ale również podlegają edukacji i szkoleniom. Takie zwierzęta wystarczająco dobrze postrzegają sekwencyjne działania. Nieposłuszeństwo w większości przypadków jest generowane przez zakłócenie sekwencji działań właściciela. Na przykład, jeśli właścicielka przez jakiś czas nie zwracała uwagi na drapanie mebli, to nagły zakaz wywoła u kota dezorientację, a nawet niezadowolenie, czego nie omieszka okazać.
Praktyka pokazuje, że wiele zagadek w zachowaniu kotów nie jest tak trudnych do rozwiązania, trzeba tylko uważać.
