Nosachi to naczelne, które można zobaczyć tylko w Azji Południowej na wyspie Borneo. W starożytnym Egipcie uważano, że zwierzęta te są wyjątkowe dla bogów. Szata nosów jest ceglastoczerwona, piersi i policzki jaśniejsze, a nogi szare.
Skarpetki nazywane są również cohau. Należą do małpiej rodziny podrodziny małp o delikatnym ciele. Rozmiary tego gatunku małp wynoszą od 65 do 75 cm, a waga samców może osiągnąć 22 kg. Kobiety ważą o połowę mniej.
Charakterystyczne cechy gatunku nosów uważa się za ogromny nos (stąd osobliwa nazwa zwierzęcia). Nos jest rodzajem wskaźnika „statusu”: samce „w sile wieku” mają większy nos niż młode, a te z kolei mają większy nos niż samice. Samce swoim nosem przyciągają odpowiedniego partnera. Okazuje się, że głównym przedmiotem uwodzenia samic do nosa jest ich nos. To jest niesamowite i wyjątkowe.
Ponadto nos wzmacnia dźwięki: gdy małpa jest przestraszona, krew napływa do nosa i pęcznieje, zaczynając działać jak komora rezonatora, która daje rodzaj sygnału ostrzegawczego. Pomaga to ostrzec innych o zbliżającym się niebezpieczeństwie.
Nosy żywią się głównie liśćmi. Gody inicjują samice i może się to zdarzyć o każdej porze roku. Młode rodzą się za około 160 dni. Po urodzeniu kufa jest niebieskawa, ale wkrótce nabiera różowego odcienia.
Spadek wegetacji miał szkodliwy wpływ na liczebność tych naczelnych. Dziś pozostało ich około tysiąca. Dlatego rząd wyspy nałożył wysokie grzywny za zabijanie wścibskich i aktywnie ich chroni.
