Wraz z nadejściem jesieni i późniejszą zimną pogodą całe życie na Ziemi jest przygotowane na zimę. Najliczniejsza klasa zwierząt na świecie nie jest wyjątkiem - owady. Na przykład niektóre motyle wspinają się na zimę do dziupli i pod korą drzew, na strychy starych domów. Ale nie wszystkie owady hibernują w ten sposób. Niektóre z nich zimą są zazwyczaj w stadium jaj, larw, poczwarek lub gąsienic, przekształcając się w dorosłego owada dopiero na wiosnę, o ile oczywiście dożyją tego szczęścia.
Instrukcje
Krok 1
Zdecydowana większość owadów w klimacie umiarkowanym przeżywa zimę, popadając w pewien stan zwany diapauzą. Diapauza przypomina stan zawieszenia animacji kręgowców stałocieplnych i zimnokrwistych (niedźwiedzie, jeże, żaby, jaszczurki). Podczas diapauzy owady spowalniają swój metabolizm i inne procesy życiowe. To pomaga im wytrzymać niskie zimowe temperatury.
Krok 2
Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do hibernacji zwierząt stałocieplnych (jeże, niedźwiedzie, ryjówki, krety), która może być przerwana od czasu do czasu krótkim przebudzeniem, „zimowy sen” owadów jest najgłębszy i wymaga pewnych warunki jej rozwiązania. Z reguły hibernacja owadów zależy od długości dnia i obecności określonego reżimu temperaturowego.
Krok 3
Różnica między hibernacją owadów a hibernacją zwierząt stałocieplnych polega na tym, że u tych ostatnich zależy to całkowicie od dostępności zasobów pokarmowych. Ciekawe, że owady mogą hibernować na każdym etapie swojego rozwoju - od jajka po imago (owad dorosły). Diapauza występuje w różny sposób u różnych gatunków owadów. Na przykład motyle żałobne unikają zamarzania, dodając do swojego ciała specjalny płyn chłodzący (w języku kierowców - „przeciw zamarzaniu”).
Krok 4
Motyl żałobny jest w stanie zastąpić wodę zawartą w jego ciele naturalnym „przeciw zamarzaniu”, który sam wytwarza. Zawiera tzw. krioprotektanty, które chronią wszystkie płyny i tkanki miękkie w jej ciele przed niskimi temperaturami. Inne owady na ogół zamrażają wszystkie dostępne płyny w swoich ciałach jako diapauza.
Krok 5
Ale nie wszystkie owady, które przetrwają zimowe mrozy, popadają w stan diapauzy. Takie owady społeczne jak osy, pszczoły, termity i niektóre gatunki mrówek nie zapadają w „zimowy sen”. Wraz z nadejściem jesiennego chłodu stworzenia te zagłębiają się w swoje gniazda, ule, mrowiska. Szczelnie zakrywają wszystkie wejścia do swoich mieszkań liśćmi i innymi materiałami organicznymi. Prowadzą półaktywny tryb życia pod ziemią lub głęboko w swoich gniazdach.
Krok 6
Entomolodzy, którzy badali zachowanie pszczół miodnych w okresie zimowym, zauważają, że gdy temperatura powietrza otoczenia spada do + 7 ° C, stworzenia te gromadzą się w ulu całym pęczkiem, utrzymując w nim temperaturę na poziomie od + 15 ° C do + 25°C. Entomolodzy odkryli, że te stworzenia wytwarzają ciepło poprzez kurczenie mięśni skrzydłowych na plecach. Te pszczoły, które są bliżej wyjść, pełnią rolę warstwy termoizolacyjnej, a od czasu do czasu zastępują je kongenery: pszczoły już zamrożone przedostają się w głąb ula, gdzie zastępują ogrzane krewne im. Ciekawe, że te pszczoły żywią się żywnością przechowywaną od lata przez całą zimę.
