Ptaka można rozpoznać po jego piórach. To prawda, ponieważ ze wszystkich żywych stworzeń tylko ptaki mają pióra, od których nazywane są pierzastymi. Wśród ptaków samce mają zwykle najbogatszy i najbardziej efektowny wygląd, dążąc do oczywistego celu - stać się jak najbardziej atrakcyjnym dla szarych, niepozornych samic.
Dla piękna i nie tylko
Oczywiście ptaki dążyły nie tylko do celów dekoracyjnych, ale w procesie ewolucji nabyły pióra o najbardziej fantastycznych kolorach. Chociaż jest to przede wszystkim ważny czynnik, o dziwo główną funkcją piór jest ochrona, nie, nie przed zębami drapieżnika, ale przed niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi. Pióro ptaka niezawodnie chroni je przed nadmierną wilgocią, upałem, zimnem i wieloma innymi.
Z kolei ptak w miarę możliwości dba o pióra, dokładnie oczyszczając je z brudu i regularnie smarując specjalnym tłuszczem, który wydzielają jego gruczoły okołoogonowe.
Oczywiście większość ptaków może w tym procesie latać, pomoc piór jest po prostu nieoceniona. Pokrowiec na pióra nie tylko nadaje ptakowi optymalny aerodynamicznie opływowy kształt, ale również dzięki rowkom na piórach lotnych, ich specjalnym właściwościom i położeniu znacznie zwiększa siłę nośną w locie.
Jak pojawiły się pióra?
Tak więc zapotrzebowanie na pióra u ptaków nie jest nawet kwestionowane. Kolejne pytanie brzmi: czym są pióra i skąd się wzięły? Pierwszą rzeczą, którą należy odepchnąć, są bezpośredni przodkowie współczesnych ptaków, a mianowicie różne dinozaury i inne dinozaury. Ponieważ obecne ptaki są ich bezpośrednimi potomkami. Warto jednak pamiętać o bliskich krewnych ptaków - gadach.
Ptasie pióra to nic innego jak zmodyfikowane łuski i składają się z tej samej substancji – keratyny. Keratyna to mocny i odporny materiał utworzony ze specjalnych komórek. Pióro z kolei składa się z trzonu i wystających z niego zadziorów. W zależności od przeznaczenia pióra i jego umiejscowienia na ciele ptaka może to być kontur, koło zamachowe, puchowate, nitkowate i tak dalej.
Różne pióra pełnią swoje specjalne funkcje, które z kolei zależą od gatunku ptaka i jego stylu życia. Również liczba piór u różnych ptaków jest różna. Kolibry mają ich najmniej. Więcej w łabędziu tundry. Ta okoliczność jest jednak zrozumiała, ponieważ życie w trudnych warunkach wymagało stworzenia dużej liczby puchowych piór.
Różnorodność kolorów piór ptaków jest po prostu niesamowita, nie mówiąc już o głównej kolorystyce, słusznie można się zaskoczyć ilością różnego rodzaju odcieni i półtonów, co oczywiście zapewnia ptakom odpowiednią atrakcyjność, zwłaszcza podczas sezon godowy.
