Kupując szczenię rasowe od hodowców, dokładnie znasz datę jego urodzenia. Ale co, jeśli szczeniak został odebrany na ulicy? A może został kupiony na rynku i dręczą Cię wątpliwości: czy wiek podany jest prawidłowo? Zwłaszcza jeśli pies jest małymi rasami.
Instrukcje
Krok 1
Wiek szczenięcia do 1 miesiąca można dość dokładnie określić. Pępowina wysycha i odpada w trzecim dniu życia. Między piątym a siódmym dniem kanały słuchowe otwierają się, szczeniak może orientować się za pomocą ucha i zawsze czołga się w kierunku ciepła. Dziesiątego - czternastego dnia oczy otwarte. W trzecim tygodniu życia szczeniak zaczyna wstawać na własnych łapach, bawi się z rówieśnikami, gryzie uszy i łapy.
Krok 2
Od dwudziestego do dwudziestego piątego dnia, po przecięciu siekaczy i kłów w górnej szczęce, wiek szczenięcia, podobnie jak dorosłego psa, określają zęby. Od dwudziestego szóstego do trzydziestego drugiego dnia z reguły wyrzynają się wszystkie przednie zęby. Zęby mleczne różnią się od stałych nie tylko ilością. Charakteryzują się charakterystyczną przezroczystością światła, nie są tak mocne i są znacznie mniejsze niż zęby dorosłego psa.
Krok 3
Zęby stałe są jasnobiałe, gęste, błyszczące. Pierwsza zmiana siekaczy: najpierw haki (jest to pierwsza para siekaczy od środka) - od czterech do pięciu miesięcy, a potem reszta. Górne kły powinny wybuchnąć po pięciu miesiącach. Dolne kły pojawiają się nieco później. Zęby mleczne powinny wypaść do siedmiu miesięcy. Jeśli nie, może je usunąć weterynarz.
Krok 4
Od siódmego miesiąca pies ma wszystkie zęby stałe. Są porcelanowo białe, błyszczące, bez śladów użytkowania. W wieku jednego roku zęby nabierają ostatecznego rozmiaru i kształtu. Siekacze mają charakterystyczny wygląd koniczyny. Stopień ścierania i zażółcenia zębów to oznaki określające wiek dorosłego psa.
